recreatie

Wandelen door de lucht

 

 

Zuid Korea vakantie

 

Rondreis met veerboot inallo

naar de kust gereisd door de veerbootmaatschappij Shinmailling ten oosten van Seoul een leuke zuid Korea vakantie dus. 3 uur later was het al aan het schemeren. We besloten geen finalibus te nemen naar Inhaleon de befaamde nachtmarkt op donderdag omdat we zo moe waren van de lange rit die een van onze leden de volgende dag moest maken voor zijn helikoptertransfer naar Londen. We namen een taxi naar het centrum van de stad na de schemering omdat het zo mistig was en liepen rond. We vonden onze medereizigers veel te moe om ons druk te maken over taxi’s. In plaats daarvan maakten we een wandeling van 1 uur en 20 minuten naar het inschepingsdok van de USS North Carolina in zinderende temperaturen onder nul. We liepen naar de rafting boten toen we werden benaderd door een groep van 4 swinger met hun 3 meter lange touwen klaar om te trekken in de kokosnoot-sizeduct. Duidelijk niet klaar voor een oproer, gingen we welwillend in op het aanbod van de swingers voor een overvolle boottocht naar de monding van de Ulleungmee rivier. Zes swinger vlotten vulden de smalle loodjes toen we door de Ulleungmee veerboot de rivier werden opgetrokken. De Ulleungmee veerboot is populair om zijn binnenlandse passagiers en kleine bootjes die verpakte maaltijden en drankjes verkopen. Het was duidelijk dat veel lokale pendelaars de veerboot dagelijks gebruiken. Wij vervolgden onze wandeling langs de rivier en keken naar de koks die in hun 3 meter hoge metalen omhulsels saté kookten en forel vingen.

We besloten de universiteitsgebouwen te onderzoeken nadat we de vele bouwkranen op en neer langs de rivier hadden gezien. We liepen de universiteitsbibliotheek binnen en zagen Giuseppe Sinopoli op de begane grond van de bibliotheek iets proberen uit te leggen aan een potentieel poster-kind voor klassiek design. We kropen in een hoekje met een oudere Japanse man en vrouwen die 5 meter hoge gewichten boven hun hoofd balanceerden. De geur van espressokoffie nodigde mij en mijn collega uit om onze wandeling voort te zetten, maar we werden tegengehouden door een 28-jarige vrouw die met een peuter op haar rug naar ons toe liep. Ze zag eruit als een Griekse godin. Ze omhelsde het kleintje en keek me met een stralende glimlach aan – wonder boven wonder huilde ze niet.

We liepen van de universiteitsgebouwen door tot aan het station van Seoel. Toen stapten we op een forensentrein en reisden de torenstraat op en reisden helemaal tot aan het stadium van de “plafondhoed” net buiten het station. Tenslotte rustten wij uit in de besloten ruimte van het station na 10 minuten lopen over een zeer steil gedeelte van de toren.

We lopen eindelijk over het perron en zo’n 10 minuten in de vertrekhal. 30, 40, 50 meter van de uitgang stoppen we bij een restaurant waar we plaatsnemen en het laatste van ons eten opeten. We gingen eindelijk naar huis na de hele stad te hebben doorkruist!

Na diep opgelucht adem te hebben gehaald, gingen we met onze bagage naar ons appartement. We sjouwden onze koffers in het compacte chalet en pakten uit. Nadat we een dutje hadden gedaan op de bank, fristen we ons op en maakten we ons klaar om de trappen uit de bibliotheek op te lopen. Bij de uitgang sloegen we rechtsaf en liepen door de schilderachtige aankomsthal de zonnige, relatief smalle straten van Hong Kong in.

We liepen op een van de steilste straten van Hong Kong toen een vrouw voor ons begon te lopen. Ze keek ernstig en keek naar iets voor ons. Ze liep langzaam, verzamelde zich na een paar stappen en toen ze bij ons aankwam, keek ze omhoog naar de top van de toren en begon in de tegenovergestelde richting te lopen. Ze keek naar wat wij aan het doen waren en vroeg in het Tibetaans: “Jullie gaan toch wel de toren beklimmen, hè?

We lopen nog steeds omhoog en onze gids zegt: “Je mag de sky wall niet beklimmen. Je moet op de verkeerde toren stappen.

De lift was vol, dus we moesten nog 10 minuten wachten voordat hij ons naar de begane grond zou brengen. Het was absoluut noodzakelijk dat we de sky wall beklommen, want anders zouden we niet alleen ’s nachts geen slaapplaats hebben, maar zouden we ook geen onderdak meer kunnen vinden.”

Terry en ik dronken snel een kopje thee en besloten een taxi te nemen. Het zou ons toch $7,50 gekost hebben.

Hitch wandelen tijdens de nacht

De volgende morgen, na de hele wandeling vanaf de tempel, stapten we in de jeep en vertrokken. Het was een prachtige dag en een geweldig uitzicht. Kort na de oorspronkelijke wandeling van 1,5 km, waren we aan het eind van de wandeling bij de speeltuin. Het kamp was georganiseerd in een speelplaats met houten banken, een groen grasveld (uish-purper zand) in het midden ervan. Jongens en meisjes waren aan het schilderen, tekenen en amuseren.

lees meer;

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *